Mei, wenn i des schon hör: Pizza Hawaii am Sonntag statt a gscheids Essen – da kriag i ja scho Sodbrenn vom Zuhörn! Ananas auf Pizza is sowieso a Verbrechen, aber da kimmt ma glei vor, wia wenn ma in da Kirch an Schweinsbraten durch an Toaster jagt. A rechter Sonntag hod a Braten, ned a Pappschachtel.
Früher: Bratenduft im Haus
Früher, do woan Sonntage no was gscheids. Da is aus da Kuchl a Bratenduft rauszogn, dass da Nachbar glei gwusst hod: „Heit gibt’s bei de Huberers a Kalbsbraten mit Knödel!“. Kinder san im Hof umegrannt, de Oam hod sei Zeitung glesn und hinten im Ofen hod’s gebratzelt. Und wenn d’Soß um a bisserl zu dick worn is? Mei, dann hot ma halt no a bißl Rahm neiaghaut. Ned tragisch.
Heit? Da gfreit si da Trottal, wenn s’Handy scheppert und an Pizza-Bua mit Karton in da Hand vaboar kimmt. Statt Knödel auf’m Teller host du a lasche Scheib’n Schinken mit Obst aus da Dose. Mahlzeit, sog i.
Lieferservice-Wahn
Klar, i versteh ja: Leit san bequem word’n. Ganz ehrlich: Wer setzt si heit no am Sonntag drei Stund in d’Kuchl? Kocherlweiber gibt’s nimma, Arbeit, Stress, Netflix und der ganze Schmarrn. Da is halt der Klick aufm Handy gscheider wie’s Knödel-Reindl. Des Problem is nur: Des Woid-Gfühl, des Zuasammensitzen, des Gemütliche – des verschwind. A Sonntagsbraten is ned bloß Essen, des is a Ritual.
Grantler-Kastl
- Was Sache ist: A Sonntagsbraten schafft Gfühl, Gemiatlichkeit und an vollen Bauch, den ma ned vergisst.
- Wos ma ned braucht: Tiefkühl-Ananas, Pappschachtel-Pizza und Lieferanten, de ned moi wissen, wo „Soß“ mit scharfem ß gschriebn werd.
- Brotzeit-Fazit: A Knödl is wia a Freund – rund, gscheid und macht di ned fertig.
Der Vergleich
Stell da moi vor: Am Tisch steht a Kalbsbraten, Rahmsoß dampft, Knödl schimmert in da Schüssel, des Glasl Rotwein daneben. Des is Herz, Bauch und Hoamat.
Auf der andern Seit: Du sitzst mit oam Pappschachterl vor’m Fernseher, Essbesteck brauchst net, weil’s kannst a mit de Händ essen. Des Fett vom Käse steckt da in de Finger und des Stück Ananas lacht di blöd o. Joa, Prost Mahlzeit.
Mein Senf
Da Grantler sog: Kalbsbraten, Knödl, Soß – des bleibt unschlogbar. A Pizza Hawaii is maximal a Notnagel nach drei Halbe Bier am Samstag um Mitternacht, aber ned am Sunnta. Sunnta is Brauchtum, is Kuchl, is Duft, is Familie. Wenn ma des hergebt, dann samma wirklich nur mehr Deppn in Jogginghosn vorm Handy.
Schlusswort
So, und wem des z’vui Arbeit is: Dann koch halt am Vormittag a bissl eher, leg’s Fleisch nei und dreh’n Ofen auf. De Zeit, wo d’Soß vor si hinzieht, nutz zum Zeitunglesn oder Brotzeit herricht’n. Aba Pizzakarton am Sonntag? Na, des is koa Tradition, des is höchstens a gaunz schware Sündenfall – glei hinterm falschen Sitzplatz im Wirtshaus.
So, jetzt samma ehrlich: Wia wads du liaba ham? A Knödl, der in da Soß schwimmt oder a labbrigs Stückl Ananas, des di auslacht? I woaß scho, wos i nehm!