Na servus, wos is denn des? A Lied über unsan grantigen Alltag – brauch ma des? Freili! Weil wenn i scho deppat im Stau steh, da Bierpreis immer weiter auffe klettert und da blöde Nachbar scho wieda mit seim Laubbläser um 7 in da Früh herumpfeift, dann reicht’s mi. Also, pack ma’s – hier kummt da Grant in Liedform.
1. Strophe – Stau und Blechlawine
I steh in da Früh auf da B12,
vor mir 100 Autos, nix geht mehr ois wie g’wohnt.
Der Deppal vor mir tippt’s Handy an,
mir brennt scho da Kragen, i fluch wia an Woidbrand.
Refrain – Mitgröhl-Garantie
„Oida, i hätt scho wieda an Grant!
Mei Nervenkostüm is scho völlig verbrannt!
Oida, wos soll der ganze Schmarrn?
Ohne Grant gfreit mi eh nix, drum steig i wieda hoam.“
2. Strophe – Bierpreis im Wirtshaus
Im Wirtshaus sogt da Kellner, „Drei-vierzga fürs Bier“.
I schau neicha, frog mi: „Sag amoi, spinnts ihr?“
Da Wirt grinst bloß: „Ja, ois werd hoid teia.“
Doch i denk ma leise: „Freind, du bist a gmahte Wiesn-Gaia.“
Refrain – Mitgröhl-Garantie
„Oida, i hätt scho wieda an Grant!
Mei Nervenkostüm is scho völlig verbrannt!
Oida, wos soll der ganze Schmarrn?
Ohne Grant gfreit mi eh nix, drum steig i wieda hoam.“
3. Strophe – Laubbläser-Nachbar
Da Nachbar, a Gschaftlhuber ohne Ende,
bläst Blätter im Kreis, i weiß nimma, wohin die send.
Um siebene in da Früh, wo jeder no pennt,
steht er draußen wie a Depp, der d’Ruah ned kennt.
4. Strophe – Bus verpasst und Schmarrn drumrum
I spring no gschwind, doch da Bus is scho furt,
jetzt steh i do – super, großartig, Wahnsinn, g’hört halt zum Schicksal dazu.
Da nächste kummt erst in zwoa Stund z’vü späd,
mei Grant geht auf 180, i sauf erst amoi a Spezi zur Beruhigung, eh kloar.
Refrain – Mitgröhl-Garantie
„Oida, i hätt scho wieda an Grant!
Mei Nervenkostüm is scho völlig verbrannt!
Oida, wos soll der ganze Schmarrn?
Ohne Grant gfreit mi eh nix, drum steig i wieda hoam.“
Grantler-Kastl
- Was Sache is: Alltag in Bayern steckt voller Schmarrn – Stau, Bierpreis, Nachbarn, verpasste Busse.
- Wos ma ned braucht: G’schaftlhuber, noch teurere Halbe, Laubbläser um siebene.
- Brotzeit-Fazit: A guader Grant is manchmal besser als an trockenen Leberkas.
Schluss-Fazit im Lied
So, und des merkt’s eich:
„Granteln is mei Medizin,
so bleib i g’sund im Kopf und drin.
Mit’m Schmarrn drumrum sog i leise ‘na guad Nacht’,
weil a bissl G’grant des hod mi imma no g’lacht.“
Und jetz, packt’s eich, trinkt’s an Kaffee oder a Halbe, und wenn wos ned passt – ned jammern, granteln! Des is G’sundheitsvorsorge auf boarisch, oida!

Bissl grantig, a bisserl sexy – deine Wochenration onlyLeberkas direkt ins Postfach.